מורי ורבותי! מיר זענען מיר זיך הײַנט צאַמגעקומן צו פֿײַערן דאָס באַנײַאונג פֿון אונדזערע שטיבל. ברוך השם מיט דער הילף פֿון די נחשון בן עמינדבס צװישן אנ"ש איז אונדז געלונגן אַהערצושטעלן אַ פּראַכטפֿולע מקום תורה ותפֿילה און מקיים צו זײַן זה קלי ואנוהו מיט אַלע הידורים. ברוך ה' אלקי אבותינו אשר נתן כּזאת בלבנו לפֿאר את בית ה'!
מיר קענען אָבער נישט לױבן דעם פֿון אױבן אָן צו דערמאַנען דעם בצלאל בן עמינדב פֿון אונדזערע פּראָיעקט װאָס איז אַלײן געפֿאָרן און מיט זײַנע גאָרע הענט אױסגעגראָבן מאַרמאָר שטײן אין איטאַליע, די לוסטערן אַהערגעשטעלט פֿון עכט סװאַראָװסקי קריסטאַל, דער ארון קודש פֿון דעמבן האָלץ פֿון נײַ־ענגלאַנד און דער עמוד און די בימה פֿון העלפֿאַנדבײן אַרײַן געשמוגעלט פֿון קעניאַ. דער חכם לב איז נישט קײן צװײטער װי דער װאָס ברוב ענותנותו ריפֿט זיך אחר.
מורי ורבותי אים און נישט קײן אַנדרע האָט דער נביא געמײנט װען ער האָט נישט געזאָגט וכבודי לאחר אתן. טאַקע פֿאַרדעם װײַל ישעיה הנביא האָט נישט געהאַט אַ בלאָג נאָכדעם װאָס מען האָט עס געאסרט װײַל ער האָט געשריבן 'דײַנע הערן זענען װידערשפּעניגערס און אַ באַנדע גנבים, אַלע האָבן זײ ליב שוחד און יאָגן נאָך באַלױנינג.' אָבער עולם מיר זענען געקומן לױבן גאָט און נישט באַגראָבן אונזערע פֿירער.
װאָס פֿאַר אַ פּאַסענדיקע װאָך איז עס צו האָבן אַ באַנײַונג פֿון אַ שטיבל, דער זעלבער װאָך װען יעקב אבינו האָט זיך אױפֿגעכאַפּט און געשטױנט 'װי פֿאָרכטיק איז דער פּלאַץ!'
װײַטער דערצײלט דער פּסוק אַז יעקב אבינו האָט פֿאַרהאַנדעלט מיט גאָט און געמאַכט אַזאַ געשעפֿט. 'אַז גאָט װעט זײַן מיט מיר און ער װעט מיר געבן צו עסן און אױף אָנצוטון װעל איך אים מעשרן פֿון אַלעס װאָס ער װעט מיר געבן' ומכלל הן אתה שומע לאו. פֿרעגט דער װעלט די קשיא יעקב אבינו גײט זיך דאָ װעטן מיטן באַשעפֿער? יעקב אבינו, דער בחיר, דער אױסדערװעלטן שבאבות האָט נישט געטרױעט דעם באַשעפֿער אױפֿן װאָרט? װאָס האָט ער געמײנט אַז מיט דער באַשעפֿער קען ער טון װי מיט עשון אוּן לבנן? מען דאַרף דאָך פֿאַרשטײן דער פּשר הדבר.
נאָר מען קען אפֿשר אַזױ זאָגן. יעקב אבינו האָט זיך געלײגט שלאָפֿן און געחלומט פֿון אַ הױכע לײטער װאָס קומט אָן ביזן הימל. פֿון דער באַזע פֿון דער לײטער שטעלט זיך אױס אַז ער האָט גאָר געחלומט מיט אַ קאָמפּאַס און אַ נאַװיגאַטאָר װײַל װי רש"י לערנט אונז, און זיכט נישט איראָניע אין רש"י, קען מען אױסרעכענען גענױ װי דער לײטער איז געשטאַנען, װי שיף און אין װעלכע ריכטונג עס האָט זיך אָנגעלענט. װען רש"י װאָלט געקענט אָנקומן עטװאָס נענטער װאָלט ער אװדאי אפֿילו געװיסט װיפֿיל שטיגן ס'האָט געהאַט. אַכּלל נאָכן לײטער צענע שטײט גאָט איבער אים און זאָגט אים צו גאָלדענע בערג. דערנאָך װעקט זיך יעקב אױף און ער גײט אױס פֿון התפּעלות פֿון זײַן װוּנדערלעכן חלום. 'דאָס מיז זײַן עפּעס העכערס, דאָס איז דער טױער פֿון הימל' און נעקסטע װאָך ליל שישי װעט מען אַהער ברענגן אַלע לײדיגײער פֿון ישיבת שם־ועבר אױסצוזאָגן תהילים און אפֿילו פֿאַר חצות.
אַז ס'איז אָבער געקומן צו מאַכן אַ נדר צו שנדרן אַפּאָר גרײַצע פֿאַרן באַשעפֿערס װעגן איז אים אײַנגעפֿאַלן, 'נו, אפֿשר איז עס בלױז אַ חלום? אַז ס'װעט זיך מיר חלומן פֿון אַ העלפֿאַנד איז דאָך כּולי עלמא מודה אַז ס'מײנט נישט אַז אַ העלפֿאַנד האָט זיך צו מיר באַװיזן. קײנער װעט דאָך אױך נישט פּראָבירן יעצט אינדערפֿרי צו קריכן דער לײטער װאָס איך האָט געזען אין חלום. איז מהיכי תיתי אַז דער אײבישטער האָט זיך צו מיר באַװוּזן, אפֿשר האָט זיך מיר פּשוט געחלומט פֿון גאָט אָבער גאָט איז װײַטער געבליבן דאָרט װוּ ער שטענדיק?'
און צוליב דעם ספֿק, מורי ורבותי, האָט יעקב אבינו געמאַכט מיט גאָט אַ תנאי כּפֿול. כּלומר ער האָט גאָר געמאַכט מיט זיך דעם תנאי. אַז איך האָב געחלומט פֿון גאָט זאָל דער חלום בלײַבן חלום אָבער איך דאַרף מיך נישט איבער דעם לאָזן קאָסטן. אָבער אױב אַלעס װאָס מען האָט מיר צוגעזאָגט אין חלום װעט באַשטעטיקט װערן װעל איך װיסן אַז גאָט האָט זיך טאַקע צו מיר באַװיזן ממילא װעל איך אים אָפּגעבן אַ גוטהאַרציקן טיפּ.
אײדער איך ענדיג װעל איך אַדאָפּטירן און אַדאַפּטירן שלמה המלך'ס תפֿילה אַז װער עס קומט נאָר אַהער צי אַ הײמישער צי אַ פֿרעמדער און אױף װאָס ער קומט נאָר אַהער זאָל ער זיך קענען דערקװיקן דער זעל און זיך מחיה זײַן דער נשמה. אמן.
מיר קענען אָבער נישט לױבן דעם פֿון אױבן אָן צו דערמאַנען דעם בצלאל בן עמינדב פֿון אונדזערע פּראָיעקט װאָס איז אַלײן געפֿאָרן און מיט זײַנע גאָרע הענט אױסגעגראָבן מאַרמאָר שטײן אין איטאַליע, די לוסטערן אַהערגעשטעלט פֿון עכט סװאַראָװסקי קריסטאַל, דער ארון קודש פֿון דעמבן האָלץ פֿון נײַ־ענגלאַנד און דער עמוד און די בימה פֿון העלפֿאַנדבײן אַרײַן געשמוגעלט פֿון קעניאַ. דער חכם לב איז נישט קײן צװײטער װי דער װאָס ברוב ענותנותו ריפֿט זיך אחר.
מורי ורבותי אים און נישט קײן אַנדרע האָט דער נביא געמײנט װען ער האָט נישט געזאָגט וכבודי לאחר אתן. טאַקע פֿאַרדעם װײַל ישעיה הנביא האָט נישט געהאַט אַ בלאָג נאָכדעם װאָס מען האָט עס געאסרט װײַל ער האָט געשריבן 'דײַנע הערן זענען װידערשפּעניגערס און אַ באַנדע גנבים, אַלע האָבן זײ ליב שוחד און יאָגן נאָך באַלױנינג.' אָבער עולם מיר זענען געקומן לױבן גאָט און נישט באַגראָבן אונזערע פֿירער.
װאָס פֿאַר אַ פּאַסענדיקע װאָך איז עס צו האָבן אַ באַנײַונג פֿון אַ שטיבל, דער זעלבער װאָך װען יעקב אבינו האָט זיך אױפֿגעכאַפּט און געשטױנט 'װי פֿאָרכטיק איז דער פּלאַץ!'
װײַטער דערצײלט דער פּסוק אַז יעקב אבינו האָט פֿאַרהאַנדעלט מיט גאָט און געמאַכט אַזאַ געשעפֿט. 'אַז גאָט װעט זײַן מיט מיר און ער װעט מיר געבן צו עסן און אױף אָנצוטון װעל איך אים מעשרן פֿון אַלעס װאָס ער װעט מיר געבן' ומכלל הן אתה שומע לאו. פֿרעגט דער װעלט די קשיא יעקב אבינו גײט זיך דאָ װעטן מיטן באַשעפֿער? יעקב אבינו, דער בחיר, דער אױסדערװעלטן שבאבות האָט נישט געטרױעט דעם באַשעפֿער אױפֿן װאָרט? װאָס האָט ער געמײנט אַז מיט דער באַשעפֿער קען ער טון װי מיט עשון אוּן לבנן? מען דאַרף דאָך פֿאַרשטײן דער פּשר הדבר.
נאָר מען קען אפֿשר אַזױ זאָגן. יעקב אבינו האָט זיך געלײגט שלאָפֿן און געחלומט פֿון אַ הױכע לײטער װאָס קומט אָן ביזן הימל. פֿון דער באַזע פֿון דער לײטער שטעלט זיך אױס אַז ער האָט גאָר געחלומט מיט אַ קאָמפּאַס און אַ נאַװיגאַטאָר װײַל װי רש"י לערנט אונז, און זיכט נישט איראָניע אין רש"י, קען מען אױסרעכענען גענױ װי דער לײטער איז געשטאַנען, װי שיף און אין װעלכע ריכטונג עס האָט זיך אָנגעלענט. װען רש"י װאָלט געקענט אָנקומן עטװאָס נענטער װאָלט ער אװדאי אפֿילו געװיסט װיפֿיל שטיגן ס'האָט געהאַט. אַכּלל נאָכן לײטער צענע שטײט גאָט איבער אים און זאָגט אים צו גאָלדענע בערג. דערנאָך װעקט זיך יעקב אױף און ער גײט אױס פֿון התפּעלות פֿון זײַן װוּנדערלעכן חלום. 'דאָס מיז זײַן עפּעס העכערס, דאָס איז דער טױער פֿון הימל' און נעקסטע װאָך ליל שישי װעט מען אַהער ברענגן אַלע לײדיגײער פֿון ישיבת שם־ועבר אױסצוזאָגן תהילים און אפֿילו פֿאַר חצות.
אַז ס'איז אָבער געקומן צו מאַכן אַ נדר צו שנדרן אַפּאָר גרײַצע פֿאַרן באַשעפֿערס װעגן איז אים אײַנגעפֿאַלן, 'נו, אפֿשר איז עס בלױז אַ חלום? אַז ס'װעט זיך מיר חלומן פֿון אַ העלפֿאַנד איז דאָך כּולי עלמא מודה אַז ס'מײנט נישט אַז אַ העלפֿאַנד האָט זיך צו מיר באַװיזן. קײנער װעט דאָך אױך נישט פּראָבירן יעצט אינדערפֿרי צו קריכן דער לײטער װאָס איך האָט געזען אין חלום. איז מהיכי תיתי אַז דער אײבישטער האָט זיך צו מיר באַװוּזן, אפֿשר האָט זיך מיר פּשוט געחלומט פֿון גאָט אָבער גאָט איז װײַטער געבליבן דאָרט װוּ ער שטענדיק?'
און צוליב דעם ספֿק, מורי ורבותי, האָט יעקב אבינו געמאַכט מיט גאָט אַ תנאי כּפֿול. כּלומר ער האָט גאָר געמאַכט מיט זיך דעם תנאי. אַז איך האָב געחלומט פֿון גאָט זאָל דער חלום בלײַבן חלום אָבער איך דאַרף מיך נישט איבער דעם לאָזן קאָסטן. אָבער אױב אַלעס װאָס מען האָט מיר צוגעזאָגט אין חלום װעט באַשטעטיקט װערן װעל איך װיסן אַז גאָט האָט זיך טאַקע צו מיר באַװיזן ממילא װעל איך אים אָפּגעבן אַ גוטהאַרציקן טיפּ.
אײדער איך ענדיג װעל איך אַדאָפּטירן און אַדאַפּטירן שלמה המלך'ס תפֿילה אַז װער עס קומט נאָר אַהער צי אַ הײמישער צי אַ פֿרעמדער און אױף װאָס ער קומט נאָר אַהער זאָל ער זיך קענען דערקװיקן דער זעל און זיך מחיה זײַן דער נשמה. אמן.
Hi Long time first time, You dont even mention why you didnt come to SHUL for almost 2 Months
השבמחקWelcome back. We missed you.
השבמחקwellcome back rabbi long time no see
השבמחק