מפאת הנשים והבתולות שאינם מבינים בלשון הקודש ע"כ לזכות את הרבים העתקנוה ללשון תרגום זאַרגאָן בכדי שיהא שווה לכל נפש.
שמייס דיין פרוי וויפיל ס´לאָזט זיך
אַז איר שייטל קריכט מחיל אל חיל
פאָלג מיר שעפעלע, ווערט נישט איר יידענע
אַז זי זאָל זינגן ביי אייך אשת חיל
צדיקל, צי וועסט דו דען שיקן
דיין ווייב זאָל קויפן אַן עליה?
און זי זאָל ביי דיר טראָגן די ביצים
און דו וועסט מאַכן א בדיקה ביים שקיעה?
פאַר די נשים האָט מען געמאַכט אַ קאַר סערוויס
איר פּראַכט איז אַ ווינדל צו טוישן
די פיס זאָל זי באַשיינען מיט סימס
איר ברוסט מיט אַ כּמעט־ווייסן חושן
שפּאַר איר איין מיט אַ שלאָס און אַ ריגל
לאָז איר נישט אַרויס צו די מאָלז
זי זאָל אסור נישט חתמנען דיין טשעקינג קאָנטע
און זיי בודק איר אײַטעמײַזד קאָלס
(מיט התנצלותן צו שמואל הנגיד)
יישר-כּוח! כ'מיין דײַנס איז אַ ביסל ווייניקער גראָב ווי דער אָריגינאַל (פניה ערוה על הדרכים!?).
השבמחקביסט אַ משורר...
אז די סאציאלע סערוויסעס האט אריינגעכאפט קלעפ פון א טעקסאס געריכט הויז, האט זיך קטלא געהויבן די קאפ צו אפדרוקן לידער וואס מוטיגן דאמעסטיק ווייאלענס.
השבמחקשלום, וואס עפעס שטעלסטו זיך אויף דעם פסוק? שמואל שרייבט נישט 'ערוה' נאר 'כערוה', און פארקערט ברענגט ארויס די פרוי'ס איידלקייט.
לאשה נעשו קירות וטירות, דאס הייסט איר קערפער איז אויפגעבויעט אין די היפן און ברוסט. אבער איר שיינקייט איז נישט דאס, נאר ותפארתה פרוש מטה ומטוה. ופניה כערוה על דרכים, דאס הייסט איר געזיכט איז אזוי שיין און איבערצייגענד ווי א זונה אויף די וועגן. און דערפאר, ולהם נארג צעיף ומסוה.
You captured the poem in excellent fashion. No need to apologize, rather he would thank you.
השבמחק.Thanks for the translation, though now that I see it, I'm second-guessing my request
השבמחק.Apparently, this is a case of "ignorance is bliss
ר´ הערשל, דער אור החיים הקדוש וואָלט אפשר געלערנט ווי אייער פשט, און אַ פעמיניסטישע קדושת לוי וואָלט זיכער אַזוי מלמד זכות געווען. אָבער אנן דסגינן בשלימותא לערנען ווי רש"י אַז אין מקרא יוצא מידי פשוטו.
השבמחקקוק אויפן ערשטער שירה פון דער לעצטער סטראָפע ווי ער ראָט איינצושפאַרן די ווייבער מיט אַ שלאָס וועסט דו פאַרשטיין, ´פאַר אַ פרוי זענען געמאַכט ווענט און פאָרטן´ און איר פּראַכט איז זיך צו באַשעפטיקן אין דער היים.
וועגן פניה כערוה על הדרכים איז אינטערסאַנט ווייל ביי מעשה יהודה ותמר זעט אויס אַז דווקא אַ זונה האָט זיך צוגעדעקט דער פנים (זע רמב"ן, ´וכן יעשו גם היום הקדשים בארצותם´).
איך קען נישט דער היסטאָריע פון בורקעס, אָבער גרויסע חלקים פון שׁפּאַניע זענען דעמאָלטס געווען אונטער די מאַחמאַדאַנער און אפשר זענען פרויען אַזוי געגאַנגן ברבים.
לכאורה טאקע ווי דו זאגסט.
השבמחקעס קען אבער אויך זיין אן אפרוף צו די פרויאישע אנאטאמיע. קיר ווי אין קירות הרחם (בלשון התלמוד כותלי בית הרחם), און טיר ווי אין אם חומה היא נבנה עליה טירת כסף. ועוד לאלוה מילין אלא שהן מדברים שהצניעות יפה להם, המממ... וד"ל כידוע לבקיאים בחכמת הניתוח.
קנאקעדיק!!!
השבמחק