ס׳טוט זיך אַרום מיר אַ װעלט מיט שידוכים. חברים, אַ שװעסטער, שכנים, און אַלעס האָבן טעכטער. אײַנער אַ באַקאַנטער האָט גראַדע אַ זין.
א. רעדט מיט ל.ט. װעגן דער פֿינאָמינען פֿון מאַכן שידוכים מיט די קינדער װען זענען קױם אַרױס פֿון די װינדלעך. ל.ט. איז מסביר דעם ענין אַזױ. אַז בחורים איז זײער װיכטיג אַ חתן מאַכן יונג װײַל הײַנט איז דאָ געװאַלדיקע נסיונות אױפֿן גאַס און אַז מען מאַכט זײ נישט יונג חתונה קענען זײ רחמנא לצלן אָפּפֿאָרן. נאָך אַ סבה איז אַז װיבאַלד אַסאַך װילן אַזױ יונג אַז מען טוט נישט מיט זײ יונג שידוכים 'בלײַבן זײ אױפֿן פּאָליצע'.
ס'ליגט אין דעם אַן אמת אַז דער פּערענױע פֿון נישט קענען חתונה מאַכן די קינדער איז גאָר אַ שטאַרקע. 'אױפֿשטעלן ייִדישע דורות' איז נישט לײדיגע פּלאַטשיקײטן. ס'איז נישט קײַן גוזמא צו זאָגן אַז שידוכים makes the world go round. על כּל פּנים דער חרדישע װעלט. ל' האָט אַ שיעור אַיעדן טאָג שױן אַ האַלבע יאָר, ער גײט שױן נישט זײַן לעדערנע דזאַקעט, ער זיצט אינערװײניג בײַם דאַװענען און אַלץ װײַל זײַן טאָכטער איז אַלט געװאָרן צו געזונט זעכצן יאָר.
אַז די עלטערן דאַרפֿן דאָס פּלאַץ אין דער הײם פֿאַר די פֿרישע נײַ געבױרענע װאָס זענען אָנגעקומן װען די בחורים/מײדלעך זענען געװען אין ישיבה/סעמינאַר, איז אױך אַ סיבה, און אַז אין אַ װעלט װי פֿאַרברענגן אױף שמחות פֿאַרנעמט דאָס פּלאַץ װאָס בײַ אַנדרע פֿאַרנעמט דער קינאָ, דער טעאַטער, דער קאָנצערט זאַל און אַנדרע פֿאַרװײַלונג צוזאַמגעשטעלט, און װי דער אײַנפֿאַכער מאָנאָטאָנישע לעבן דרײט זיך אַרום שבת און יום טובֿ, הכנסת ספֿר תורה'ס, הספּידים און אַ פֿײַער לעשער נישט הײַנט געדאַכט און נישט קײַן סאַך מער, פֿאַרשטײט זיך פֿאַרװאָס עלטערן חאַלעשן צו װערן באָבעס און זײדעס און פֿאַרװאָס בחורים פּײגערן אױפֿן שטרײַמל און מײדלעך אױפֿן גרױסן בױך.
---------------------------------------------
איך גיב מזל טוב פֿאַר אַ ייִד אין שול װאָס ער האָט אַ שידוך געטון, און איך באַמערק צו אים אַז שידוכים צװינגט אַ מענטש צו מאַכן אַ חשבון הנפֿש װי ער געהער און װאָס ער איז. און ער מוז זײַן ריאַליסטיש װײַל אַז נישט װעט מען זיך מיט אים נישט משדך זײַן. זאָגט ער אַז ער קוקט אױף אײן זאַך װען ער טוט אַ שידוך׃ װיאַזױ װעלן מײַנע אײניקלעך אױסקוקן פֿון דעם בחור/מײדל װאָס איך נעם? ער לײגט צו אַז װען זײַן טאַטע איז געװען אין שפּיטאָל פֿאַר ער איז אַװעק האָט ער זיך אױפֿגעטון אַז ער גײט אַװעק פֿון דער װעלט און ער קען זאָגן אַז זײַנע קינדער גײן אַלע אױפֿן גלײַכן װעג.
מענטשן װאָס קוקן זיך אים אױף די פֿרומע פֿרעגן אַסאַך מאָל what makes them tick? דער פּחד פֿון פֿאַרלירן די קינדער צו דער 'גאַס' און דער שטרעבונג זײ צי פֿאָרמירן אין דער אײגענע פֿאָרם איז װאָס טרײַבט אַ גרױסע חלק, אױב נישט דער גאַנצע חתונה. מאַכן אַ פּאָר דאַלער צי װאַקסן אַ תלמוד חכם איז אַלץ פֿײַן און װױל אָבער אַ טפֿל צום דערמאַנטן עיקר. און אױב דער פּרײַז פֿאַר דעם איז זײ צו פֿאַרמײַדן פֿון לערנען אַ פֿאַך, אָדער אפֿילו זיך קענען אױסדרוקן געהעריק, און זײ חתונה מאַכן װען זײ זענען קױם ראוי לביאה האַלטן זײ אַז עס איז גאַנץ אַ ביליגע פּרײַז.
זאָלן זײ אַלע טון שידוכים בשעה טובה ומצלחת און איך װעל מיך משתדל זײן אײַך צו האַלטן אינפֿאָרמירט פֿון צײַט צו צײַט. אָבער געדענקט דאָס בלײַבט בײַ אײַך און ס'גײט נישט װײַטער, װײַל אַז נישט קענט איר חלילה קאַליע מאַכן אַ שידוך. און נאָך די דרײַ עבֿירות איז קאַליע מאַכן אַ שידוך מן הסתּם דער האַרבסטע.
א. רעדט מיט ל.ט. װעגן דער פֿינאָמינען פֿון מאַכן שידוכים מיט די קינדער װען זענען קױם אַרױס פֿון די װינדלעך. ל.ט. איז מסביר דעם ענין אַזױ. אַז בחורים איז זײער װיכטיג אַ חתן מאַכן יונג װײַל הײַנט איז דאָ געװאַלדיקע נסיונות אױפֿן גאַס און אַז מען מאַכט זײ נישט יונג חתונה קענען זײ רחמנא לצלן אָפּפֿאָרן. נאָך אַ סבה איז אַז װיבאַלד אַסאַך װילן אַזױ יונג אַז מען טוט נישט מיט זײ יונג שידוכים 'בלײַבן זײ אױפֿן פּאָליצע'.
ס'ליגט אין דעם אַן אמת אַז דער פּערענױע פֿון נישט קענען חתונה מאַכן די קינדער איז גאָר אַ שטאַרקע. 'אױפֿשטעלן ייִדישע דורות' איז נישט לײדיגע פּלאַטשיקײטן. ס'איז נישט קײַן גוזמא צו זאָגן אַז שידוכים makes the world go round. על כּל פּנים דער חרדישע װעלט. ל' האָט אַ שיעור אַיעדן טאָג שױן אַ האַלבע יאָר, ער גײט שױן נישט זײַן לעדערנע דזאַקעט, ער זיצט אינערװײניג בײַם דאַװענען און אַלץ װײַל זײַן טאָכטער איז אַלט געװאָרן צו געזונט זעכצן יאָר.
אַז די עלטערן דאַרפֿן דאָס פּלאַץ אין דער הײם פֿאַר די פֿרישע נײַ געבױרענע װאָס זענען אָנגעקומן װען די בחורים/מײדלעך זענען געװען אין ישיבה/סעמינאַר, איז אױך אַ סיבה, און אַז אין אַ װעלט װי פֿאַרברענגן אױף שמחות פֿאַרנעמט דאָס פּלאַץ װאָס בײַ אַנדרע פֿאַרנעמט דער קינאָ, דער טעאַטער, דער קאָנצערט זאַל און אַנדרע פֿאַרװײַלונג צוזאַמגעשטעלט, און װי דער אײַנפֿאַכער מאָנאָטאָנישע לעבן דרײט זיך אַרום שבת און יום טובֿ, הכנסת ספֿר תורה'ס, הספּידים און אַ פֿײַער לעשער נישט הײַנט געדאַכט און נישט קײַן סאַך מער, פֿאַרשטײט זיך פֿאַרװאָס עלטערן חאַלעשן צו װערן באָבעס און זײדעס און פֿאַרװאָס בחורים פּײגערן אױפֿן שטרײַמל און מײדלעך אױפֿן גרױסן בױך.
---------------------------------------------
איך גיב מזל טוב פֿאַר אַ ייִד אין שול װאָס ער האָט אַ שידוך געטון, און איך באַמערק צו אים אַז שידוכים צװינגט אַ מענטש צו מאַכן אַ חשבון הנפֿש װי ער געהער און װאָס ער איז. און ער מוז זײַן ריאַליסטיש װײַל אַז נישט װעט מען זיך מיט אים נישט משדך זײַן. זאָגט ער אַז ער קוקט אױף אײן זאַך װען ער טוט אַ שידוך׃ װיאַזױ װעלן מײַנע אײניקלעך אױסקוקן פֿון דעם בחור/מײדל װאָס איך נעם? ער לײגט צו אַז װען זײַן טאַטע איז געװען אין שפּיטאָל פֿאַר ער איז אַװעק האָט ער זיך אױפֿגעטון אַז ער גײט אַװעק פֿון דער װעלט און ער קען זאָגן אַז זײַנע קינדער גײן אַלע אױפֿן גלײַכן װעג.
מענטשן װאָס קוקן זיך אים אױף די פֿרומע פֿרעגן אַסאַך מאָל what makes them tick? דער פּחד פֿון פֿאַרלירן די קינדער צו דער 'גאַס' און דער שטרעבונג זײ צי פֿאָרמירן אין דער אײגענע פֿאָרם איז װאָס טרײַבט אַ גרױסע חלק, אױב נישט דער גאַנצע חתונה. מאַכן אַ פּאָר דאַלער צי װאַקסן אַ תלמוד חכם איז אַלץ פֿײַן און װױל אָבער אַ טפֿל צום דערמאַנטן עיקר. און אױב דער פּרײַז פֿאַר דעם איז זײ צו פֿאַרמײַדן פֿון לערנען אַ פֿאַך, אָדער אפֿילו זיך קענען אױסדרוקן געהעריק, און זײ חתונה מאַכן װען זײ זענען קױם ראוי לביאה האַלטן זײ אַז עס איז גאַנץ אַ ביליגע פּרײַז.
זאָלן זײ אַלע טון שידוכים בשעה טובה ומצלחת און איך װעל מיך משתדל זײן אײַך צו האַלטן אינפֿאָרמירט פֿון צײַט צו צײַט. אָבער געדענקט דאָס בלײַבט בײַ אײַך און ס'גײט נישט װײַטער, װײַל אַז נישט קענט איר חלילה קאַליע מאַכן אַ שידוך. און נאָך די דרײַ עבֿירות איז קאַליע מאַכן אַ שידוך מן הסתּם דער האַרבסטע.
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה