ייִדישע צרות

הײַנט בין איך שױן װײַטער נישט אױפֿגעשטאַנן צו שחרית. װײַטער געדאַװענט אין דער הײם און װיבאַלד ס׳יז פֿרײַטיק האָב איך געלײנט די צײַטונגן בײַ די ברכות לפֿניה ולאחריה. אַזױ װײַט האַלט עס שױן. איך קלער אַסאַך צו איך װעל נאָך אַמאָל תּשובֿה טון.

א.׳ס אַ חבֿרטע רופֿט אָן זיך באַקלאָגן אױף אירע צרות . זי האָט װײַבערישע פּראָבלעמן אָבער זי רעדט זיך אָפּ אַז די ייִדישע דאָקטױרים (כּלומר פֿרומע דאָקטורים װאָס באַהאַנדלן אַסאַך פֿון די חסידישע װײַבער) האָבן נישט חשק צו באַקוקן הײמישע װײַבער װיאַזױ אַ דאָקטאָר דאַרף צו באַקוקן.