צוויי קורצע געדאַנקן אויפן וואָכעדיקער סדרה לכּבוד פּרשת העגל.
דער פּסוק זאָגט, אַז די יידן האָבן געזאָגט פאַר אהרנען 'קום עשה לנו אלהים אשר ילכו לפנינו כי זה משה האיש אשר העלנו מארץ מצרים לא ידענו מה היה לו'. פרעגט זיך די קשיא אַז משה דער מענטש איז נעלם געוואָרן דאַרפן זיי אויפנעמען אַ נייער מענטש און אַ נייער פירער, אָבער וואָס האָט דאָס מיט אַ נייער גאָט? די צוויי קלעבן זיך נישט אָן, אָדער בלע"ז גערעדט, עס איז אַ נאָן סעקוויטאָר.
נאָר וואָס דען, זעט אויס אַז שוין דעמאָלט האָבן זיי פון אַ מענטש געמאַכט אַ גאָט, און דער סוף דערפון איז אַ מען דינט אַן עגל.
והשנית, משה רבינו האָט צעבראָכן די לוחות צו ווייזן אַז אַמאָל ווען מען פאַרשוועכט און מען האַלט נישט איין דער תורה דאַרף מען דער תורה צעברעכן און מאַכן אַ פרישע תורה. נישט בלויז די יידן זענען שולדיק, די תורה איז אויך אמאָל דערפון דער שולד.
