יום שני, יולי 11, 2005

אַ בת־קול

מען דערציילט פון ר´ ישראל סאַלאַנטער אַז ער האָט אַמאָל געזען אַ שנײַדער אַרבעטן ביז שפּעט בײַנאַכט און ער האָט דערפון זיך אויסגעלערנט אַז ווי לאַנג דאָס לעכטעלע ברענט קען מען נאָך פאַררעכטן. אויך בײַ מיר האָט זיך געמאַכט אַ מעשה דעם שבת אויפן וועג אַהיים נאָך אַ קידוש וואָס מען קען זיך דערפון אויסדרינגן אַ געוואַלדיקער מוסר השכּל.

אַ מאַמע איז געגאַנגן מיט איר קינד און דאָס קינד איז געלאָפן פאָראויס. קומט צו פאָרן אַנטקעגן אַ קינד אויף אַ ביציקל און פאָרענדיק האָט ער געהאַלטן אַ רימען וואָס אויפן צווייטן עק איז געווען צוגעבינדן אַ הינטל. אַ קליין געוואַקסן הינטל אָבער זה הקטן גדול יהיה, און מיר האָט עס אויסגעזען ווי אַ ´פּיט־בול´. סוף סוף בין איך דאָך אַ ייִדיש קינד און אַ הינט איז דאָס וואָס מען זאָגט דערויף ולכל בני ישראל איז ממילא נעמט נישט אָן מײַן מבינות אויף הינט ווי אײַער רבס איבער אַן אתרוג. און אַז אויף כּשרע היישרעקן זענען מיר נישט מבינים איז דאָך קל־וחומר איבער הינט. פונדעסטוועגן גיב איך דאָ נישט עדות אויף קידוש החודש און מיר האָט עס אַזוי אויסגעזען.

אַז דער ייִנגל האָט געזען דאָס הינטעלע ווי עס לויפט כּדי צו קענען מיטהאַלטן מיטן באַלאַבאָס אויף רעדער האָט ער זיך באַלד אויגעדרייט בואי בשלום צום מאַמן און אָנגעהויבן שרײַען ´מאַמי, אַ דאָגי.´ אַ ייִדיש קינד כּדת משה וישראל ווי בתיה בת פּרעה האָט שוין געזאָגט אַזוי ווי זי האָט נאָר געזען אַ וויינעדיק קינד, ´מילדי העברים הוא זה´ ער איז אַ כּשר ייִדיש קינד. ס´איז בטבע אַז אַ ייִד איז זיך מחיה צו וויינען. קען ער האָבן וואָס ער וויל און ס´גליסט זיך אים בלויז צו לאָזן טרערן. אַז נישט אויף זיך איז אויף שכינתא בגלותא, אַבי אַ קרעכץ.

זאָגט די מאַמע פאַרן קינד, ´אַז מען לויפט אַליין קומט אַ דאָגי.´ יע יע יע, זאָגט די מאַמע פאַרן קינד, מורי ורבותי, אַז מען לויפט אַליין, אײַ יײַ יײַ, אַז מען לייפט אַליין קומט אַ דאָגי. איך האָב מיך באַלד דערמאַנט אַז מיט אַ טאָג פריער איז געווען ראש־חודש תמוז און תמוז איז ראשי תיבות ז´מני ת´שובה מ´משמשין ו´באין. עולם, די הייליגע טעג זענען שוין אויפן שוועל איז געדענקט פאַר אײַערע נשמהס וועגן, אַז מען לויפט אַליין קומן דאָגיס.

איך בין מיר געגאַגן ווײַטער אויף מײַן וועג מיטן זיכערקייט אַז אויף יענעם טאָג האָב איך זוכה געווען צו הערן דער בת־קול מהר חורב.