הכנה דרבה א´

מורי ורבותי!
מיר האָבן מיר געזאָגט אַז מיר וועלן אַראָפּלייגן אַ פאַטיידיקונגס דרשה און אפשר פּרעה איז אַ גוזר ואינו מקיים אָבער ביי אונז איז אומר ועושה, געזאָגט און געטון. ברם דא עקא אַז אָפּשרייבן אַ דרשה פאַר יענעם צו דרשנען איז נישט קיין לייכטער זאַך. פונעם פּרעזידענטס דרשהס האָבן מיר שוין אַלע געהערט אָבער ווער עס שרייבט זיי פאַר אים ווייסט איר אויך? משה רבינו איז געווען אַן עניו האָט ער געזאָגט מחני נא מספרך, מיר זענען אָבער נישט אין דער מדרגה ממילא זענען מיר אַליין אַראָפּגעפאָרן קיין יאַפּאַן און אַראָפּגעלייגט אַ דרשה, הערט איר, אַז וינועו אמות הסיפּים. דער קטיגור אַליין איז שיער נישט געוואָרן אַ סניגור. און דאָס איז בעניוות גערעדט.

אָבער וואָס האָבן מיר דאָ צו זאָגן אַן עלינו לשבח אויף זיך אַליין? מיר וועלן מיר אַראָפּלייגן דער דרשה און ירא הקהל וישפוט. זאָגט איר מיר צו איר וואָלט נאָך אַזאַ דרשה נישט באַפרייט די בחורים און זיי אהיים געברענגט בתפּים ובמחולות? צי איר וואָלט נישט אויך געשוווירן אַז זיי האָבן נישט מער געוואָלט ווי טון חסד און אַרויסהעלפן אַ ייד פירן ספרים קיין יאַפּאַן? מיר מיזן אָבער דערציילן וואָס איז געווען ביזן דרשה. ווי איר ווייסט אַז אַ ייד פאָרט אַרויס פון זיינער ד´ אמות ווערט ער באַלד אַ בנימין טאָלידאַנער און דערציילט אַזוינע וווּנדערלעכער זאַכן פון די פכים קטנים ביזן סמבטיון און די עשרת השבטים וואָס ער האָט אַלץ אָנגעטראָפן. וואָס ער האָט געשמועסט מיט גוי וואָס איז געזעצן לעבן אים אויפן עראָפּלאַן, ´זייער אַן אַנשטענדיקן ערל´, אין וועלכן פון די הרי חושך ער האָט געטראָפן נאָך אַ חסידישער ייד, ´נישט צו גלייבן וווּ יידן קומן אַלץ אָן´, און ועל כּולם דער קידוש השם וואָס ער האָט געמאַכט און דרך אגב אויך מסביר געווען פאַרן וועלט סאַראַ גן עדן מדינת ישראל איז און ווי מען טאָר נישט גלייבן וואָס מען לייענט וועגן איר אין דער מידיע. איז דאָך כּל שכּן אינעם ווייטן מזרח וווּ די אבות הקדושים האָבן נישט געטרויטן און די תּלמידי בעל־שם האָבן נישט אָפּגעראָכטן גלות קען מען מאַכן משנה הבריות אויף יעדן ווינקל און זינגן נפלאות הבורא אויפן פינף שטערנדיקן האָטעל.

אָנקומנדיק קיין יאַפּאַן האָט אונז אָפּגעוואַרט אַן עולם אינעם לופטפעלד. די חסידים האָבן אַלעדיקט אַז מיר זאָלן נישט דאַרפן דורך שפּאַצירן דעם טערמינאַל וואָס ווי יעדער ווייסט איז נישט פאַר א´ קלאַס רביס. זיי וואַרט מען אָפּ מיט אַ קאַר ביי די שטיגן פונעם פליגער מיט אַ מנין. פּאַספּאָרטן און אימיגראַציע בדיקות דאָס איז פאַר טשערנאָבלע און סטריקעווע רביס. אמתע עובדי השם אָבער שטיין נישט אין אַ ריי און חלילה אַזוי אַרום מסיח דעת זיין פונעם שויתי. אינגאַנצן אומערהערט איז חלילה אָפּצוגעבן דין וחשבון מאין באת ולאן אתה הולך פאַר אַ היום־כּאן־ולמחר־בקברניק. און ווער רעדט נאָך אַז זיי וועלן אַ פרעג טון צי מען וועט פאַרדינען און מען וועט זיך מיזן יישובן צו טיילן ישועות פאַרן פּרייז פון אַ פּדיון הייסט געאַרבעט און צי מען מעג משנה זיין משום דרכּי שלום.

אַרויסקומענדיק פונעם לופטפעלדיקן גיהנום האָבן מיר געמוסרט די חסידים פאַרוואָס די טאָקיאָער לעמפּ בליטשקן אַלע. בדרך כּלל זענען מיר נישט מקפּיד און פאַרקערט עס איז אַ קידוש השם אַז דער וועלט זאָל זען אַז כּלל ישראל האָט צדיקים וואָס עס איז כּדאי פאַר זיי אָנצוצינדן דריי טיץ זעכציק וואַט לעמפּ און מקריב זיין פאַר זייערטוועגן אַביסל אַרקטישער אייז אויף כּבוד שמים. ווער האָט נישט געטראַכט ומי כּעמך ישראל ווען דער פּויפּסט האָט באַזיכט דער הייליק לאַנד און זיינע חסידים האָבן ביים אכסניא נישט אויפגעהאָנגן געשניצטע לייבן מיט זה השער לה´ צווישן די ציין? די קאַטאָליקן מיינען זיי וועלן אָפּשמדן יידן. פרעג איך אייך וועלכער ייד ווערט נתפּעל פון אַ רבי וואָס מוצאי שבת האָט ער אפילו נישט אַ באַגלייטן און ווער רעדט נאָך פון פאַקלן? דאָס מאָל אָבער האָבן מיר געבעטן די עסקנים אַז מחמת עין הרע און למה תתראו זאָל מען נישט אַרויסנעמן די אויגן ביי די גויים און נישט מאַכן קיין טראַסק. עת צרה היא ליעקב, אומשולדיקע בחורים זענען אין געפענגעניש על לא דבר און מען דאַרף נישט פייערן מיט לעמפּ. ממילא האָבן מיר געהאַט חלישות הדעת כאָטש עס איז שווער זאָגן פאַר חסידים אַז זיי זאָלן זיך נישט פרייען מיט זייערס אַ רבי.

מיר זענען אַוועק אין אכסניא און נאָך מעריב געגעבן לעקך און בראָנפן. לחיים האָבן מיר געהאַט בשפע פון דער מיני באַר וואָס איז ווי מן אין דער מדבר און וואָס מען חלומט זיך נאָר איז דאָרט פאַראַן. עס האָט אויך שטאַרק געהאָלפן צו מאה ברכות. ר´ זעליג דיין איז מיטגעקומן און מיר האָבן אים געפרעגט צי אויף פּדיון שבויים מאַכט מען אַ ברכה. ער האָט געזאָגט אַז ניין ווייל עס איז תלוי בדעת אחרים און ממילא אַז מען וועט מאַכן אַ ברכה און מען וועט זיי נישט באַפרייען קען ווערן אַ שאלה פון אַ ברכה לבטלה. מיר האָבן אים באַלד אָפּגעפרעגט פון פּדיון הבן און פּדיון פּטר חמור. וואָס וועט זיין אַז דער חמור לאָזט זיך נישט פּודה זיין? וועט זיין חלילה לבטלה דער ביטול תּורה פון פינף־און־ניינציק פּראָצענט פון די גדולי ישראל וואָס נעמן זייערע שעפּסלעך און מאַכן פון זיי אייזלן און דערנאָך לייזן זיי אויס די אייזלן בשם ומלכות און אַ פּאָר גראָשן שכר בטלה, אתמהה? אַזוי אַרום האָבן מיר געזאָגט המפּיל און איינגעשלאָפן מתוך דברי תורה.

ויהי בבוקר און באַלד נאָכן דאַווענען איז געקומן דער דרייווער וואָס האָט געצאָלט אַ הון תועפות צו האָבן דער זכייה צו קענען זיין מרכבתו של אותו צדיק און מיר זענען מיר אוועק אין די ערכאות וווּ מיר צדיקים זענען בקי ווי שמואל אין די געסלעך פון נהרדעא. אויך דאָרט האָט מען באַלד אויפגעמאַכט אַלע טויערן בבחינת מלך פורץ גדר. דער קאַר איז אַריינגעפאָרן לפני ולפנים און זיך געשטעלט איינס הינטער דער קאַר פון דער ראש השופטים. איך האָב באַלד געזאָגט פאַרן דרייווער אַז דאָ זעט מען דער אהבת ישראל פון די יאַפּאַנער קעגן דער שנאה פון די חילונים. אין ארץ ישראל אויף ל"ג בעומר האָבן זיי נישט צוגעלאָזט צום ציון פונעם תנא אלקי בתוך צוויי טויזנט איילן אפילו בעלי מקובלים וואָס האָבן גילוי אליהו פאַר פרישטיק, און דאָ במדבר בארץ לא זרועה וואָס עס איז שווער צו טרעפן אַ מקוה טהרה פונדעסטוועגן ווייסן זיי וואָס דאָס מיינט תן כבוד לתורה.

מיר האָבן נישט געהאַט אַ סאַך צייט כאָטש מיר האָבן מיר געהאַט בטחון אַז מען וועט פאַר אונז וואַרטן. דער עולם איז אָבער אַרויפגעלאָפן דריי שטיגן בבת אחת. מיר האָבן זיך געדאַרפט ערשט טרעפן מיטן דאָלמעטעשע וואָס וועט איבערטייטשן אונזערע דברות קודש פון יידיש אויף יאַפּאַניש בבחנת משה ידבר והאלקים יעננו בקול און נתתיך אלהים לפרעה ואהרן אחיך יהיה נביאך. איז ער שוין געווען איין מאָל אַ נביא.