יום ראשון, נובמבר 03, 2002

מײַן שבת

רש״י׳ס פּשט אַז שׂרה איז געשטאָרבן װען דער שׂטן האָט איר דערצײלט װעגן דער עקדה איז מײן איך װײַל דער שׂטן האָט איר געװיזן קאַראַװאַדזאָ׳ס בילד. און פֿאַרדעם איז ער אַ שׂטן װײַל װען ער זאָל װײַזן רעמבראַנט׳ס בילד װאָלט שרה אַלעס פֿאַרשטאַנן.

מײַן ייִנגל װיל װיסן װוּ איז אבֿרהמ׳ס יאַרמולקע.
**************************************
שבת אינדערפֿרי גײ איך אױף אַ קידוש, דאָס זיבעטע קינד בײַם בעל הקידוש. דאָס קינד הײסט ל.מ. מ. נאָכן שװיגער אָבער װוּבאַלד זו איז יונג אַװעק האָט מען צוגעגעבן אַ נאָמן. זו איז נאָך אין שפּיטאָל, ער האָט זיך אַרײַנגעצױגן מיט די זעקס קינדער צום מאַמען. זעט אױס ער האָט נאָך נישט הוראה אױף אױפֿצופּאַסן אױף קינדער. מערטשעם איבעראַיאָר אױף שׂמחות.

איך קום אַרױס הער איך װי אַ ייִד אַ מגולח פֿרעגט אַ קלײן ייִנגל אין אַ קאַפּאַרטישע ייִדיש װאָס האָסט דו געגעסן און נאָכאַמאָל העכער װאָס האָסט דו געגעסן? האָט געמאַכט אַ נאָך ברכה, על המעחיע? פֿײַײַײַײַײַײַן.
***************************************
א דערצײלט װעגן ט׳ס בר מצװה בחור אַז ער האָט נישט געװאָלט גײן מיט זײַן פֿאַמיליע אײַנקױפֿן אין אַ נײַע געשעפֿט. װאָס איז? דער מנאַל (מנהל בלע"ז) האָט געזאָגט אַז מען טאָר נישט גײן אין גױישע געשעפֿטן. דער טאַטע זאָגט אַז ער באַפֿעלט אים ער זאָל יאָ קומן און כּיבוד אבֿ ואם קומט פֿאַרן מנאַל. דער בחור שפּאַרט זיך אײַן אַז ער קומט נישט. הײבט דער טאַטע אױף אַ טעלעפֿאָן צום מנאַל אַז װאָס איז דאָס און מנא הני מילי? נײן איך האָב נאָר געמײנט אַז לכּתּחילה זאָל מען נישט גײן אָבער ע בע מע ער מעג גײן. פּטור בלא כּלום איז אָבער אי אפֿשר לײגט ער צו טאָמער האָט ער אַ שעה צװײ זאָל ער ענדערש נעמן אַ ספֿר.

איך װײס אָבער אַז דער אמת׳ער טעם פֿאַרװאָס ער האָט נישט חשק איז װײַל זײַט ער האָט בר־מצװה געהאַט שפּירט ער זיך פּריקרע צו גײן מיט זײַנע שמונה בגדים אױף גױישע פּלעצער. זײַן מאַמע רעט זיך אױך אָפּ אַז זו קען אים אין ערגעץ נישט נעמן. װײַטער אָנעם קאַפּעליטש און רעקל איז ער װי אַ נאַקעטע. װײניג פֿאַרשטײט די מאַמע אַז טאַקע פֿאַרדעם טוט מען זײַ אַזױ אָן לכּתּחילה.

אין תגובות: